Monday, January 4, 2010

تحليل فايننشيال تايمز از رويکرد جديد آمريکا علیه ایران






آنا فيفلد

درحاليکه دولت ايران هرچه بيشتر افراطی می شود، ايالات متحده نيز با اين معما روبرو می شود که چگونه می توان با رژيمی که اثرناپذيری خود در برابر تحريم و ديپلماسی را به اثبات رسانده برخورد کرد، آن هم بدون آنکه به مردم تحت فشار سختی وارد شود؟

جمهوری اسلامی ضرب الاجل درنظر گرفته شده برای موافقت با پيشنهاد کاستن از تنش ها بر سر برنامه هسته ای خود را ناديده گرفت. رژيم درحالی به خودداری از سازش با قدرت های غربی بر سر اين معضل ادامه می دهد، که هر چه بيشتر به سرکوب وحشيانه تظاهرکنندگان معترض در داخل روی آورده است.

اين مسأله به پيچده تر شدن گزينه های محدود سياسی پيش روی کاخ سفيد منجر شده است. کاخ سفيد اخيراً صريح اللهجه تر شده و هفته گذشته سياست خشونت بار«مشت آهنين » رژيم را قوياً محکوم کرد.

دولت باراک اوباما اکنون به ارزيابی تحريم های جديدی رو آورده که رهبران رژيم را هدف می گيرند. اين تحريم ها شامل تمهيدات مالی و محدوديت های بيشتر مسافرتی برای افراد نزديک به رژيم و يا سپاه پاسداران انقلاب خواهد بود. سپاه پاسداران يک شاخه نظامی است که از زمان به قدرت رسيدن محمود احمدی نژاد در سال 2005، قدرتمندتر شده است.

ايان کلی سخنگوی وزارت خارجه آمريکا در پاسخ به اين سؤال که آيا دولت اوباما تحريم های جديدی را مدنظر قرار داده است يا خير، گفت واشنگتن يک «سياست دو گانه» مرکب از «تماس» و ملحوظ داشتن «ساير گزينه ها» را دنبال می کند.

با اين حال، تحليلگران هشدار می دهند تحريم های هدفدار، تأثيرات ناچيزی بر رژيم خواهند گذاشت. کليف کاپکن از مؤسسه تحقيقاتی اوراسیا گفت: «گذشته کاملاً روشن است. کاملاً بعيد به نظر می رسد که تحريم ها بتوانند محاسبات هزینه- فایده رژيم ايران را برهم بزند.»

تحريم های مالی گسترده توانسته به اقتصاد ايران، که اکنون از کاهش درآمدهای نفتی رنج می برد، صدمه وارد کند اما اثر ناچيزی بر روی لايه های بالائی رژيم گذاشته اند. دولت تهران توانسته است ضمن برقراری ارتباط با برخی نهادهای مالی همفکر، بسياری از محدوديت ها را دور بزند.

از سوی ديگر، معترضان ضد دولت در شهرهای ايران، کار را برای وضع تحريم های جديد بسيار سخت تر کرده اند.

ايالات متحده بايد مراقب باشد که تنها لايه های بالائی رژيم را هدف بگيرد و از تحميل سختی به تودۀ معمولی مردم ايران خودداری کند. اقتصاد ايران در موجی از تورم و بيکاری گرفتار آمده است. هر دو معضل در دوره رياست جمهوری احمدی نژاد مهارگسيخته شده اند. با اين حال، رژيم گناه اين وضعيت نابسامان را به گردن تحريم های ايالات متحده و نه سؤ مديريت خود انداخته است.

رژيم ايران، تظاهرات گسترده را نتيجه دسيسه غرب می خواند. در چنين حالتی، افزايش تمهيدات تنبيهی، سبب جسارت بيشتر رژيم خواهد شد.

آقای کاپکن گفت: «تحريم ها کمترين کارآيی را خواهند داشت زيرا به توانائی يک رژيم گرفتار آمده در مخمصه، برای اعمال خشونت بيشتر می افزايد.»

البته ادعاهای حکومت ايران مبنی بر دست داشتن غرب در تظاهرات کشور بی اهميت است. کريم سجادپور از مؤسسه بين المللی صلح کارنگی گفت: «چيزی که در تظاهرات اخير شاهد بوده ايم اين است که اعتراضات از چهارچوب محدوده جغرافيائی، سن و طبقات اجتماعی فراتر رفته است.»

«بعيد به نظر می رسد يک زن چادرپوش از نجف آباد و يا مرد ميانسال تبريزی، از رسانه های خارجی اثر پذيرفته باشد. همين چيزها، ادعای دولت را تحت الشعاع قرار می دهد.»

هم ميرحسين موسوی و هم مهدی کروبی در برابر تحريم های جديد موضع گرفته اند. آقای موسوی با انتشار بيانيه ای، اعلام کرد تحريم ها می تواند ماشين تبليغاتی رژيم را در برابر غرب و نيز برای «صدمه زدن به مردمی که همين حالا نيز تحت ظلم دولت اند»، مجهزتر کند.

مايکل روبين از مؤسسه آمريکن اينترپرايز گفت هيچيک از گزينه های پيش روی اوباما، شانس اثربخشی زيادی ندارند، اما «می توانند آبشاری از وقايع را به راه بياندازند و يا ما را در مسيری قرار بدهند که در نهايت به گزينه های بدتر ختم می شوند.»

وی افزود: «تحريم های مالی می توانند به کار گرفته شوند، اما به تنهايی ايران را متوقف نخواهند کرد.»

«اين را به خاطر داشته باشيد که سپاه پاسداران بر دولت سايه افکنده و در ذهن آنها، هيچ کدام از تحريم هائی که ما وضع می کنيم، بدتر از وضع نابسامان دوره جنگ ايران- عراق نخواهد بود.»

منبع: فايننشيال تايمز- اول ژانويه

No comments:

Post a Comment